Biraz boşladım buraları galiba. Ayağa kalktıktan sonra hızla sıralamaya başladım. Ama ondan beridir süratimi artırmak dışında, yürümek anlamında pek bir numaram olmadı. Arada ellerimi bırakıp küt diye popomun üstüne düşüyorum. Diğer gelişmeler şöyle:
- ba-ba-ba, anni-anni-anni, ma-ma-ma, gel-gel-gel gibi üçlemelerim başladı (Geçen cumadan beridir anne diyorum ve annem çok mutlu oluyor)
- Bay-bay, çak, hey(eller havaya), gel, ba-ba (ağzına elini götürüp getirip ses çıkarma) el hareketleri öğrendim.
- Sabahları konuşuyorum. Ama sanırım annemler anlamıyor.
- Dünden itibaren yeni bir doktor amcam oldu.
- Bugünden itibaren de artık yemeklerimi lapa halinde yemeyeceğim. Bu sabah ilk kahvaltı tabağım önüme geldi. Yumurta sarısı, tereyağı, peynir, reçel ve ekmek içi. Önce itiraz ettim. Sıdıka Teyzem biraz zorlayınca yemeye başladım. Artık gelsin dolmalar, balıklar :)
2 yorum:
Güneş,sen büyüdükçe ne kadar tatlı bişey oluyorsun...
Güneşciğim kendini özlettin. Anne-babana söyle de İzmir'e gelin bayramda.
Amcan
Yorum Gönder