13 Şubat Pazartesi okul hayatım başladı.
İlk Gün: Herkesin aylardır sayıkladığı gün geldi. Çok korktum. Kapıdan girer girmez Sıkıda'mla beni top havuzuna indirdiler. Annemi istedim, çok ağladım. Bu sefer üst katta sınıf dedikleri bir yere annemle birlikte çıktık. İki-üç abla daha vardı. Resim yapmaya başladık. Sonra parmak boyası da getirdiler. Annem ben gidicem, Sıdıka Teyzen aşağıda olacak, dedi. Kabul etmedim, ağladım. Bana tırtıklı kesen bir makas getirdiler. İlk defa böyle bir şey görüyorum. Bu makas denen nesneye hastayım, bir de desenli keseni varmış meğer. 2 Dakika sonra, annem tuvalete gideceğini söyledi. İnanmadım. Yeni eve gitme ama, dedim. Ama gitti sanırım. Merve öğretmenim hep benimle ilgilendi oynadı, yemek yedik, uyuduk arkadaşlarımla. 16:30 gibi annemle, Sıkıdam geldi beni almaya. Çok bozuldum. Onlara da söyledim, ben daha arkadaşlarımla oynayacaktım diye.
2. Gün: Anneme, seninle kovaltı edicem, dedim, azıcık ağladım ama gene Sıkıda'mla beni okula bıraktılar. Ne yalan söyleyeyim okul binasını görür görmez gülümsemeden edemedim. Annem kapıda fotoğrafımı çekti. Sıkıda'ma el sallayıp hızla sınıfıma çıktım. Öğlen gördüm Sıkıdamı okulda. Önce sevindim öptüm onu, sonra da, eve git, dedim ona. Annem babama anlatırken duydum, Sıkıdam burulmuş biraz ben okula böyle çabuk alışınca. Annem 17:00 gibi geldi. Arkadaşlarım servise bindiler. Anneme biz de binelim, dedim; kabul etmedi. Anneme sevgililer günü nedeniyle yaptığım "Sevgi Kartı"mı verdim. İki gündür inanılmaz bir enerjim var ve hiperaktif davranışlar içindeyim. Bir o kadar da aksiyim. Hala korkuyorum galiba.
3. Gün : Babamla Sıkıdam beni okula bıraktılar. Ağladım, gitmek istemedim. Bu sabah uyandığımda annemi de göremedim. Ya beni gelip okuldan alan olmazsa diye çok korktum. Ama annem geldi. Onu görünce bir sevinç çığlığı attım. Koşa koşa gidiyordum ki düştüm, hemen kalktım, annemin kollarına atıldım. Ohh! Bu arada beni akşmaları biraz daha erken uyutuyorlar galiba.
4. Gün: Evden bile çıkmak istemedim. Ama Sıkıdamla babam, beni kuğulara bakıcaz deyip evden çıkardılar. Sonra da babam okula bıraktı beni. Babamı sınıfa kadar çıkarttım, her zamankinden çok ağladım. Galiba babam çok üzüldü ama gene de beni bırakıp gitti. Sıkıdamla annem 17:30 gibi gelip beni aldılar. Onlara sınıfımdan hediye getirdim. Merve öğretmenimi çok seviyorum. Harika bir gün geçirdim. Derslerim çok eğlenceli idi.
5. Gün: Annem dün akşam okula gidecek misin, diye sormadı. Ben de yarın okula gitmicem demedim. Babam sabah gene kuğu bakmaya deyip beni kandırdı, okula götürdü. Beni de kapıdan bırakıp gitti. Bu sefer daha az ağladım.
Annemler, okulu sevdiğimi görünce çok mutlu oluyorlar. Ben de mutlu olduğumu çok belli etmek istemiyorum, bu konuda şimdilik çok detay bilgi vermemeye çalışıyorum. Ne olur ne olmaz, henüz tedbiri elden bırakmamaya niyetliyim.
